Er zijn van die periodes dat ik de ene na de ander blog schrijf, vaak gevolgd door weer een stillere periode.
Afgelopen maanden was zo’n stille periode. Mede doordat ik me moest beraden over een voorstel van de commerciële media.
Nadat ik op verzoek van de EO een aantal blogs heb geschreven, die ook daadwerkelijk door hen zijn gepubliceerd, kreeg ik het aanbod om hiermee door te gaan.
Er bleken enorm veel reacties te zijn gekomen op mijn teksten, waardoor de bereikbaarheid van hun site steeds groter werd.
De redactie van ‘Ik Mis Je’ wilde heel graag dat ik verder voor hun bleef schrijven. Zelf wilde ik het ook met alle plezier blijven doen, schrijven vind ik nu eenmaal erg fijn en als het dan ook nog zo’n grote draagwijdte heeft, is dat heel mooi.
Totdat ik het voorstel van de EO verder hoorde.
Op elk artikel dat ik voor hun zou schrijven, moest ik alle mediarechten afstaan, waardoor ik nooit meer zelf iets met die teksten zou kunnen doen. Voor het schrijven van elk artikel heb ik toch wel enige tijd nodig en het toevoegen van foto’s uit mijn privécollectie werd ook op prijs gesteld.
Als tegenprestatie kreeg ik … niets!
Dit vond ik vreemd. Er werd tenslotte geen vrijwilligerswerk gevraagd, maar professioneel schrijven. Na enig onderzoek en navragen heb ik voor de eer bedankt.
Eén van de reacties van de door mij benaderde journalisten was:
‘Goed dat je voor de eer bedankt hebt. Helaas zie ik dit nu zo veel in de journalistiek. Media die voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten. Daar word ik echt chagrijnig van. Het erge is dat sommige freelancers hier nog in meegaan ook. Dat verziekt de markt nog meer’.
En dat is zonder meer waar. Zolang er veel blogschrijvers zijn die het graag doen zonder tegenprestatie, waar de commerciëlen dan van kunnen profiteren, blijft de markt verstoord.
Ik hoop voor alle blogschrijvers die dit doen dat zij zich goed bedenken dat ze zomaar, zonder enige tegemoetkoming, al hun rechten opgeven en dat de andere partij hierdoor met hun teksten mag doen wat ze willen.
Beste EO, bedankt voor alle complimenten die ik in (zeer) ruime mate van jullie mocht ontvangen. Misschien om mij voor jullie karretje te spannen, maar ik hoop natuurlijk dat alles gewoon echt gemeend was.
Maar voor deze manier van werken voel ik helemaal niets, dus bedank ik toch echt voor de eer!