Trots en blij

Soms overkomt het je. Je blijkt fysieke problemen te hebben die niet meer tot herstel kunnen komen. Helaas heb ik dat ook moeten ervaren. Het idee om dan maar thuis te blijven zitten was niet erg aantrekkelijk, dus heb ik het ergens anders in gezocht. Ik wilde wel een studie gaan doen, maar het was lastig om te bepalen welke. Buiten het feit om dat er wel toekomst in moet kunnen zitten met oog op werk, moest het ook haalbaar zijn wat betreft de fysieke kant.
Ik heb gekozen voor counseling. Voor wie niet weet wat dit inhoudt; je kan het vrij vertalen in gesprekstherapie. Een therapie die zich voornamelijk bezig houdt met het heden en de toekomst, waarbij soms het verleden een rol kan spelen. Een counselor houdt zich niet bezig met psychiatrische ziektes, medicijnen of verslavingen. Daar zijn psychotherapeuten en psychiaters voor.

Nadat ik dit besluit had genomen, ben ik er nu best trots op dat ik vandaag mijn derde diploma heb gehaald.
Ik ben begonnen met algemeen counselor, daarna volgde de stresscounseling en als vanzelfsprekend heb ik nu ook depressie en rouw gedaan. Vanaf vandaag ben ik niet alleen counselor, maar ben ik gespecialiseerd in verschillende disciplines.
Het zal niemand verbazen dat de rouwcounseling mijn grootste aandacht heeft. Uiteraard hoop ik dat ik het in de praktijk kan brengen en anderen die een groot verlies hebben geleden met mijn ervaring en deskundigheid kan helpen om het leven weer een beetje op de rit te krijgen.
Wie denkt dat je er ooit van zal kunnen genezen, heeft het echter mis. Rouw is eeuwigdurend. De wond blijft altijd bestaan. Het litteken is er. Maar het maakt wel uit wie je hebt verloren en op welke wijze. Dat zal veel uitmaken voor het proces dat je doorloopt om weer tot een acceptabel leven (of meer) te komen.

Alleen van counseling zal ik mijn brood niet kunnen verdienen. Dus blijf ik ook een beetje bij mijn oude stek door kwetsbare ouderen te begeleiden en hulp te bieden. Zolang er geen fysiek zwaar werk wordt gevraagd ben ik voor (bijna) alles in. En ook dat is nog steeds heel erg leuk om te doen.

De unieke schakeling die ik nu in mijn werk heb gevonden, maakt het tot een uitdagende baan waar ik me nu met veel plezier op heb gestort. Mijn ervaringen vanuit de thuiszorg in combinatie met mijn nu nieuwe uitdaging, waarin ik mezelf (helaas) ook nog eens ervaringsdeskundige kan noemen, moet mij veel werkplezier gaan bezorgen.

En wat nu zo leuk is? Ik zit helemaal in de flow van het leren, dus wil ik doorgaan. Maar de twijfel is toegeslagen, want welke opleiding zal ik doen? Creatieve therapie, acupressuur, mindfulness, of misschien toch cognitieve gedragstherapie? Ik ben er nog niet uit, maar zeker is dat er nog iets gaat volgen. Ik hou jullie op de hoogte…

Wil je meer weten over de counseling of hulp aan ouderen? Kijk dan op http://www.counselingopmaat.nl