In mijn vorige bericht heb ik beloofd om regelmatig met nieuwe blogs te komen. Dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan, want als je niets spectaculairs meemaakt valt er niet zoveel te schrijven. De week heb ik gevuld met allerlei gewone dingen die iedereen doet, maar ook met het bedenken van een nieuw plan om mijn boek weer even in het nieuws te krijgen. Dat laatste is uitgemond in een samenwerking met iemand, waar ik nu nog even niets over kwijt wil. Uiteraard zal ik in een later stadium hier wel meer over gaan zeggen, maar we wachten eerst even de eerste ontwikkelingen af. Voor nu hebben we er in elk geval hoge verwachtingen van. Of die ook werkelijk waarheid zullen worden, gaan we vanzelf merken.
Voor vandaag heb ik nog niet zoveel plannen gemaakt. Ik zie wel wat er op me afkomt. Wel verheug ik me op vanavond, dan ga ik gezellig naar mijn jongste zoon om ons favoriete programma ‘wie is de mol’ te kijken. Zijn vriend en mijn partner vinden het helemaal niks, dus hebben wij besloten dat we een aantal afleveringen lekker met zijn tweetjes gaan zien. Speculeren over wie de mol zal zijn, wie de winnaar is en wie de verliezer. We kunnen ons daar echt in verdiepen en hopen uiteraard allebei dat we gelijk krijgen. Over een paar weken zullen we dat weten. Buiten dat programma om is het natuurlijk altijd gezellig om samen weer even bij te praten. Toen hij nog thuis woonde, kletste hij vaak de oren van mijn hoofd af, nu gaat er veel telefonisch. Maar vanavond weer even in het ‘eggie’, dat blijft toch het allerleukste.